ถั่วและเมล็ด - ดีและไม่ดี

ถั่วและเมล็ดพืชคืออะไร? 

ถั่วเป็นผลไม้ชนิดหนึ่ง ผลไม้เป็นรังไข่ที่สุกจากดอกไม้ ผลไม้ทุกชนิดมีเมล็ดอย่างน้อยหนึ่งเมล็ด ทุกเมล็ดมีศักยภาพในการงอกและเติบโตเป็นพืชที่โตเต็มที่ เมื่อเมล็ดเจริญเติบโตเต็มที่เนื้อเยื่อรอบ ๆ จะพัฒนาเป็นผลไม้ ผลไม้นี้มีหลายรูปแบบ พืชบางชนิดทำผลเบอร์รี่ (เช่นบลูเบอร์รี่หรือมะเขือเทศ) บางชนิดทำพืชตระกูลถั่ว (เช่นถั่วและถั่ว) ผลของหญ้าธัญพืชเป็นธัญพืชเช่นข้าวสาลีหรือข้าวโพด.

พืชหลายชนิดสร้างผลไม้ที่เรียกว่าถั่ว ในทางเทคนิคแล้วถั่วเป็นผลไม้เมล็ดเดียวที่มีผนังด้านนอกที่แข็งและแห้งซึ่งไม่แตกเมื่อครบกำหนดเช่นลูกโอ๊ก บางสิ่งที่เราเรียกว่า“ ถั่ว” นั้นไม่ใช่ถั่ว ถั่วลิสงเป็นพืชตระกูลถั่ว อัลมอนด์และมะพร้าวเป็นผลไม้ชนิดหนึ่งที่เรียกว่า drupe

ตกลง! ตอนนี้เรามีวิทยาศาสตร์แล้วลืมทั้งหมดและพูดคุยเกี่ยวกับการใช้ถั่วและเมล็ดอย่างเหมาะสมและนั่นหมายความว่าเราต้องผ่านพิษในเมล็ดทำให้ย่อยได้มากขึ้นและได้รับคำตอบว่ามีกี่คนที่ตกลงจริง ๆ กิน. กำมือหนึ่ง? สามกำมือ ครึ่งปอนด์ต่อวัน?

เมล็ดเคลือบด้วยสารพิษเป็นระบบป้องกันของพวกเขาออกแบบมาเพื่อป้องกันมดสัตว์และมนุษย์จากการกินพวกเขา สารพิษเหล่านี้อาจมีรสขมหรือเป็นพิษหรือเป็นอันตราย เราทุกคนเรียนรู้ในโรงเรียนว่าโอ๊กเปียกโชกก่อนที่ชาวอินเดียจะกินพวกมัน แต่สิ่งนี้ยังคงเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับถั่วและเมล็ดพืชอื่น ๆ ในปัจจุบัน เมล็ดทั้งหมดควรจะเปียกโชกและระบายออกมาก่อนรับประทาน ไม่ว่าคุณจะเลือกปรุงเมล็ดเปียก (ข้าว) หรืออบแห้ง (เฮเซลนัทหรือแมคคาเดเมีย) หรือเพียงแค่ใช้ผักสลัดหรือผักสด (เมล็ดทานตะวันอัลมอนด์) ขั้นตอนแรกที่สำคัญคือการแช่สารพิษบางอย่าง ไป.

กรดไฟติกเป็นสารต่อต้านที่ออกแบบมาเพื่อป้องกันไม่ให้เมล็ดงอกก่อนกำหนด น่าเสียดายที่มันจับแร่ธาตุในลำไส้ของเราดังนั้นเราจึงสูญเสียสารอาหารที่มีคุณค่าในถั่วและถั่วไปมาก การแช่จะลบสิ่งนี้มาก การแช่จะไม่ลบสารกลูเตนและสารพิษที่เกี่ยวข้องกับกลูเตนและเลคตินออกไป นี่คือเหตุผลหนึ่งว่าทำไมอาหารของบรรพบุรุษเช่นอาหารของฉันสำหรับมนุษย์และอาหารพิมพ์เขียว Primal แนะนำให้หลีกเลี่ยงธัญพืชและถั่วทั้งหมด

แป้งอัลมอนด์ทำมัฟฟินที่ดี quiche และเค้กแพน แต่เช่นเดียวกับอัลมอนด์ทั้งหมดก็สามารถมีกรดไฟติก โชคดีที่การซื้อแป้งอัลมอนด์ที่ลวกหมายความว่าอัลมอนด์นั้นได้ถูกถลกหนังแล้ว (เอากรดไฟติกและสารพิษเมล็ดออกไป) จากนั้นลวกแล้วจึงเอาออกมากขึ้น แป้งอัลมอนด์ที่ลวกแล้วยังคงมีแคลอรีสูงมากดังนั้นไปไกลหน่อย ถ้วยอัลมอนด์หนึ่งในสี่ประกอบด้วยไขมัน 15 กรัมคาร์โบไฮเดรต 5 กรัมโปรตีน 7 กรัมและ 180 แคลอรี่ และนั่นเป็นเพียงอัลมอนด์เพียงหยิบมือเดียว! หลีกเลี่ยงอาหารอัลมอนด์เพราะมีผิวหนังอยู่บนมันและไม่ถูกลวก

ถั่วยังมีไขมันไม่อิ่มตัวเชิงซ้อนโอเมก้า 6 จำนวนมากซึ่งเป็นไขมันที่ไม่ดีที่เราพยายามสมดุลกับไขมันโอเมก้า 3 ถั่วที่ต่ำที่สุดในโอเมก้า 6 PUFA คือแมคคาเดเมียเฮเซลนัทอัลมอนด์เม็ดมะม่วงหิมพานต์และเกาลัด นี่เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับคุณ ถั่วที่ต่ำที่สุดในกรดไฟติกคืออัลมอนด์วอลนัทและเกาลัด โชคดีที่การแช่ของพวกมันจะกำจัดกรดไฟติกออกมากดังนั้นเรียนรู้ที่จะทำอย่างถูกต้อง (ดูบทที่บำรุงประเพณีเกี่ยวกับขนมขบเคี้ยว) หรือซื้อแบบนั้นใน Wilderness Family Naturals และอื่น ๆ อ่านที่นี่สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการแช่

หากคุณมีเชื้อไวรัส RetroViruses เช่น Herpes, Epstein Barr, Cytomegalo Virus หรือ HIV หลีกเลี่ยงการใช้ถั่วยกเว้นว่าคุณใช้แคปซูล Lysine ไวรัสเหล่านี้กินอาร์จินีนซึ่งเป็นกรดอะมิโนที่มีอยู่สูงในถั่วธัญพืชและช็อคโกแลต การใช้ไลซีนจะช่วยได้ แต่อย่าหักโหม… บทความเกี่ยวกับอาหารที่ดีที่สุดและเลวร้ายที่สุดสำหรับเริมอธิบายมากขึ้นนี้ ฉันพกผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่ดีเยี่ยมสำหรับไวรัสเหล่านี้ในร้านค้าออนไลน์และคลินิกของฉันเช่นกัน ดูบางอย่างที่นี่

หากการลดน้ำหนักของคุณเป็นที่ราบสูงใน Paleo Diet ให้ตรวจสอบปริมาณของถั่วและเมล็ด (และเนยถั่ว) ที่คุณรับประทาน คุณอาจใช้มันเป็นอาหารสะดวกซื้อแทนเครื่องปรุงที่พวกเขาเป็น